Heerlijke dag vandaag samen met Sting en nichtje Esther en haar dochter Tess. Tess wilde erg graag een keer met de kudde mee. Dan kon nu, in de herfstvakantie. Tess bleek een zeer goede herder! Jammer van de motregen, die ons een paar keer een nat pak bezorgde. Maar die zorgde ook weer voor mooie regenbogen... 

Een ree dat voor de kudde uit wegrende konden we niet op de foto zetten, jammer. 

Rond half vier werden we met de schapen verwacht bij de hunebedden. Daar eindigde de speurtocht vanuit de kooi voor kinderen die meededen aan de actieve middag. Samen met een grote groep kinderen hebben we de schapen naar de kooi gebracht. Spannend voor de kinderen, want die mochten voor één keer buiten de paden om met de kudde mee te lopen. Spannend voor de honden en de schapen, want die vonden het wel een beetje druk. Maar gezien de rode wangen en blije gezichtjes, de vele vragen over de schapen en de honden zeker geslaagd!

 

 

Vandaag hebben wij (Judith en mijn lief Bert) een nieuwe route gelopen. Goed oriënteren om de weg weer terug te vinden. Terwijl Bert als vroeger zeezeiler op de windrichting lette, zag ik juist rood/wit waarschuwingslint hangen... het is maar waar je oog voor hebt : )

 

 

Tijdens onze lunch zagen we ineens twee rammen in elkaar verwikkeld, de beide linker hoorns zaten vervelend in elkaar geschroefd. Het was een hele tour om ze te pakken te krijgen, de heren liepen kop aan kop nog in een aardige looppas. Rustig blijven en uiteindelijk lukte het met behulp van Glenn om ze te pakken. Daarna was het nog niet gemakkelijk om de beide rammen te scheiden.

 

De herdersstaf die ik als kado heb gekregen van Klaas Wijnberg is ontzettend handig: zo kun je er heerlijk op leunen, je kunt af en toe een schaapje aantikken om door te lopen, maar je kunt hem ook als speerwerper gebruiken als die kleine bruine er vandoor spurt!

Lyndi liep nl. voor het eerst zonder lange lijn en na een stevige uitbrander was zij zo mak als een lammetje. 

Na een heerlijke dag; wind en motregen maar voornamelijk toch droog, hebben we de weg naar de schaapskooi terug gevonden. 

Hendrie wachtte ons op met koffie en thee, was erg welkom. De sterke verhalen konden we zo even kwijt!

 

 

Vanmiddag op de terugweg kwam Hendrie me tegemoet met Dop zijn pup. 

 

Ik heb de schapen bij elkaar gezet en dan eerst maar eens kijken wat hij doet. Zoveel te zien zoveel nieuwe dingen. Ik stuur de schapen nog eens bij elkaar  en ineens is Jill erg interessant.Jill negeert hem, dus Dop heeft alle tijd stiekem achter Jill aan te gaan en te ontdekken wat ze nou eigenlijk aan het doen is. Prachtig wat een mooi gezicht ????. Dan gaan we echt terug. Hij ziet andere mensen, die zijn ook leuk. Maar hij weet al wie zijn baas is en komt keurig terug bij Hendrie. Hij krijgt het spelletje een beetje door en durft zelfs 1 keer helemaal achter Jill aan te gaan om de schapen te stoppen, maar dat is wel erg spannend, dus veilig terug achter de schapen bij Hendrie en mij. Wanneer de schapen terug zijn in de kooi heeft hij al een boel geleerd vandaag. Het blijft toch prachtig zo’n pup zijn instinct zien volgen. ❤️

 

 

 

Regenachtig dag vandaag... maar goed gegeten door de meiden èn de 13 mannen die er sinds twee dagen bijlopen... over 5 maanden komen de eerste lammeren zoals jullie kunnen zien ????

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na afloop werden we opgewacht door een familie van 25 mensen inclusief 7 kinderen... gezien de blijde gezichtjes hebben ze genoten.  Ze mochten dwars door de kudde lopen, schapen tellen, wat beslist niet meeviel  en mee terug lopen om de schapen naar te kooi brengen. 

 

Vanochtend op tijd vertrokken met de schapen en voor de echte hitte aan weer heel rustig aan terug naar de kooi.

 

 

Deze zomer ben ik alweer 10 jaar vrijwillig schaapherder bij de Holtingerschaapskudde.

 

22 jaar oud was ik toen ik begon. Ik mocht een dag met Jelle mee, de eerste dag gaf hij me het vertrouwen dat ik het wel kon en mocht ik alleen terug met het hele spul. Geweldig was dat. En een fijn gevoel dat tot op de dag van vandaag, ik weet dat als er echt iets is Jelle of Hendrie altijd voor je klaar staan. 

 

Ik begon met Joy, daarna kwam Odie erbij. In het begin ben ik heel lang de enige vrouwelijke herder van deze kudde geweest. Toen ik op het laatst van mijn eerste zwangerschap liep ging mijn vader eens met me mee. Spontaan begonnen de mensen die we tegenkwamen alle vragen aan mijn vader te stellen. Verbaasde gezichten als hij vertelde dat ik de herder bleek te zijn. 

 

In 10 jaar tijd gebeurd er veel, maar toch veranderd er niets aan het verloop van de seizoenen. Die maak je heel bewust mee als je dit doet. Het geeft voor mij een soort houvast. Soms kan het leven chaotisch zijn en gebeurt er zoveel tegelijk, maar hier is altijd diezelfde rust. 

 

Zelfs na 10 jaar geniet ik er elke keer van. Soms vragen mensen me waarom doe je het eigenlijk. Spontaan komt er dan een lach op mijn gezicht en vertel dat het geweldig is om dit samen met je hond te kunnen doen. Je leert het echt door het te doen. Je komt jezelf soms gigantisch tegen. Ik hou daarvan. Het geeft een heel voldaan gevoel om een klein beetje mee te kunnen werken voor het behoud van dit prachtige natuur gebied. Ook is het een super gevoel als je bij terugkomst bij de kooi de schapen ziet met lekkere volle buikjes.

Schapen zijn leuke dieren, ze hebben een enorm kudde gevoel wat altijd mooi is om te aanschouwen. Ook ben ik dol op de 2 landgeiten, dat zijn echt slimme dieren. 

Op dit moment werk ik alweer een poos met 1 hond. Dit is omdat ik nu nog geen tijd genoeg heb een hond op te leiden, maar wie weet volgend jaar. Jill is een geweldige hond, ze hoeft het niet alleen te doen we zijn een team. Daarom lukt het ook om die hele kudde met maar 1 hond te kunnen laten gaan waar ik wil. 

 

Terwijl ik dit schrijf zitten we in de schaduw, ik ben vanochtend om half 6 vertrokken, inmiddels is het half 11 en begint de hitte te komen. 

Ik geniet nog even verder.... 

Op naar de volgende 10 jaar ❤️ ????????????????

 

 

Vanochtend vertrok Hermen om 5 uur in het donker. Het werd al snel licht. In de ochtend is het nu dagelijks nevelig. Prachtig om te zien hoe de zon snel klimt. Hoe sterk de zon is, was al snel voelbaar want al om 10 uur was het flink warm. Ula had hard gewerkt en was blij dat de oude Ernie kwam om de kudde naar de kooi terug te begeleiden, samen met pubertje Finlay. Voor hem was het eigenlijk al te warm. Zo’n jonge hond kan nog niet zo goed rustig aan doen, dus is met deze warmte snel heel moe én verhit. 

Al voor de middag weer terug bij de kooi. De schapen hebben zich wel lekker vol kunnen eten. Het gras stond zo hoog dat Hermen de schapen bijna niet zag. Op een paar plekken is nog bloeiende heide te zien, maar op veel meer plekken is de heide verdord. Een flinke bui regen zou erg welkom zijn, ook op het Holtingerveld.

 

Toch wel weer een stoffige en warme dag. Gelukkig was Hermen al om 6 uur vertrokken. Met de kudde helemaal het Holtingerveld over tot dicht bij Wapserveen. Daar was het goed toeven in het bos. Voor de schapen veel te eten. Tegen 12 uur weer terug. Met het teruglopen mocht de kleine Finley een beetje meewerken. Ula deed het meeste werk.

 

 

Vandaag had ik mijn charmante vriendin Cora Boer mee, hier op een aantal foto's te zien samen met mijn lief in de achterhoede. 

Heerlijke dag, vroeger vertrokken i.v.m de warmte... maar het windje was zo aangenaam dat het fijn vertoeven was!

Lyndi gaat met grote sprongen vooruit... nog wel aan de lange lijn maar ze snapte prima wanneer je haar vroeg links of rechts te gaan. Trots!

De volledige kudde is weer terug bij de kooi.

 

 

Vanwege de verwachte warmte maar weer vroeg op pad. Om 7 uur was ik bij de kooi, waar de schapen al meteen naar het hek liepen toen ze mij en Sting zagen. Het was nog heerlijk koel, maar op het pad meteen al stoffig. Wat een droogte!

In een rustig tempo richting de hei, waar de schapen meteen uitwaaierden voor het Hunehuis. Bijzonder om te zien dat ze het pijpestrootje laten staan. Ik vind het er wel fris uitzien, maar blijkbaar is de hei en het korte gras ertussen lekkerder. Tja, ik ben geen schaap, dus wat zal ik ervan zeggen...

We hebben een mooi rondje gedaan, en zijn tot voorbij het fietspad geweest. Vak 11H voor de kenners ????. Rond 11:30 u was het al zo warm dat de meeste schapen de beschutting van struikjes opzochten. Groot gelijk, zou je zeggen. Het is alleen dan wel lastig om alles weer bij elkaar te vergaren als je terug wilt gaan... Warme klus voor mijn hondje...maar ik heb flink meegeholpen natuurlijk.

Ook de terugweg was aardig stoffig. Onderweg nog even gepauzeerd onder de eikenbomen. Hond en schapen even wat afkoeling. Schapen hebben goed gegeten, er staat volop lekkers overal. Hopelijk blijft dat nog even zo, maar er mag best een flinke bui regen vallen. 

Om half twee weer bij de kooi. Bijkomen in de schaduw. Wat een heerlijke dagje weer ????