De herders met hun honden
Inleiding
De kudde wordt verzorgd en begeleid door de herders Jelle Kootstra en Hendrie Bijker.
Jelle


Jelle Kootstra, herder sinds 1989
Samen met de honden Scot en sinds 2016 Joep, het hele jaar door struinen over de heide is het werk van Jelle. Tot 2017 was Spike mijn trouwe viervoeter en metgezel. Spike, een bruine bordercollie op leeftijd en sinds 2017 met pensioen. De bruine bordercollie, was een harde werker en vroeg veel aandacht en goedkeuring van mij. Was dan ook veel vlakbij mij te vinden. Helaas in 2017 ingeslapen na meer dan 10 jaar lief en leed gedeeld te hebben in “het Holtingerveld”.
Scot is een zwarte border collie en kent de kneepjes van het vak. Hij is een zelfstandige werker. Hij is heel sociaal naar andere mensen toe.Joep, de nieuwste aanwinst in 2016, is in opleiding. Een levenslustige hond met een sterk aangeboren drijvers-instinct.
Ik vind het heerlijk om op de heide te lopen. Je ontmoet elke dag verschillende mensen die in zijn voor een praatje. Met de schapen op pad is nooit hetzelfde, omdat het levende wezens zijn. Dieren waarvoor je mag zorgen en die je in goede conditie probeert te houden en dat allemaal voor het in stand houden van een prachtig landschap, een prachtig ras en het verhaal en beeld voor de toerist.Verder heb je met de wisseling van de seizoenen niet alleen de natuur die verandert, maar ook de schapen. Zo komen er in het voorjaar de lammetjes en worden in de zomer de schapen geschoren. Die afwisseling zorgt er voor dat geen dag hetzelfde is. Een fantastisch vak!!!
Februari 2018
Jonge hond voor Jelle


Hendrie


Mijn naam is Hendrie Bijker. Ik ben geboren en getogen vlak bij de oude Holtinger Schaapskooi en inmiddels alweer 31 jaar verbonden aan de kooi. Eerst ruim een jaar als hulpherder, toen als volledig herder. Later weer als hulpherder, toen de financiën bij de kooi krap werden. Ook aan deze situatie kwam in de zomer van 2018 een eind. Sindsdien heb ik een dienstverband van een 0,5 FTE bij de kudde en is de samenwerking met Jelle geïntensiveerd. U zult me meestal om de andere zondag zien. In de lammertijd zijn de schapen meestal bij of in de kooi te vinden. Dan ga ik niet de heide op. Ik heb het dan ook druk met m'n eigen schapenhouderij en dus onze eigen lammertijd.
Van de vorige foto van mijn honden is Timmie mettertijd dement geworden en uiteindelijk 13,5 geworden. Vicky is bijna 12 jaar geworden.
Ik werk op het moment met twee honden. De oudste is Rex,de puber van toen. Hij is al 10, best nog fit, maar hoort niet alles meer en na een dag bij de schaapskudde telt de leeftijd aardig mee. Laika, het teefje is nu 6.
Wij vinden het leuk om u in het veld te ontmoeten, we zijn altijd in voor een praatje.
Op 22 september 2018 is Rex helaas overleden. Na een kortstondige ziekte heeft hij het leven gelaten. Een verlies van een trouwe viervoeter en harde werker. Hij heeft een goed leven gehad op onze boerderij en bij onze kudde.


Hermen
Hermen Schraa
Struinen over de Drentse heide met zo’n 600 schapen en mijn Border Collies. Een groter gevoel van vrijheid kan ik me niet voorstellen.
In het dagelijks leven ben ik consultant / interim-manager in de energiesector.Sinds 2000 woon ik met mijn vrouw in Drenthe en nog voor we de sleutel van het huis kregen, hadden we al een Border Collie. Al snel volgde de schapen, en zo is het begonnen.
Die eerste cursus schapen drijven was vooral voor mij een hele kluif. Ik moest vooral veel leren, onze hond begreep het wel. In 2003 kwam Ghillian, de tweede hond, die heb ik helemaal zelf getraind. Met fluitsignalen, wat ook nog een hele uitdaging was. In de praktijk is het gebruik van het herdersfluitje onontbeerlijk. De honden middels een fluitsignaal exact naar de gewenste plek sturen, zelfs op grote afstand, blijft bijzonder.
Mijn hobby werd pas echt serieus in 2007. Ik werd vrijwilliger bij de Holtinger Schaapskudde. Sindsdien ga ik twee vrijdagen dagen in de maand op pad met de kudde. Heerlijk vind ik het. Je komt mij tegenwoordig tegen met Ernie en Ula. De andere honden zijn inmiddels te oud om nog een hele dag mee te kunnen gaan. Ernie is bijzonder gedreven, staat altijd paraat en pakt elke kans om te mogen werken. Ula daarentegen neemt ook graag de tijd om de knuffels van omstanders in ontvangst te nemen. Maar, zodra het fluitsignaal klinkt, staat ze er weer.
Aan het einde van de dag, de schapen met een goed gevulde maag veilig terug bij de kooi, verheug ik mij alweer op de volgende keer.
Margreth
Ik ben geboren op 19 december 1985 en ik woon samen met mijn gezin in Tweede Exloërmond.
In het dagelijks leven ben ik dierenartsassistente in een dierenartsenpraktijk in Stadskanaal.
Mijn grote passie is schapendrijven. Ik ben hiermee in aanraking gekomen door een kleine schaapskudde in Veendam, waar ik een groot deel van mijn vrije tijd doorbracht toen ik een jaar of 12 was.
Helaas is deze kudde gestopt. Mijn grote droom was om zelf te kunnen schapendrijven met een eigen Border Collie. Via een stage bij een schapenhouderij ben ik opnieuw in aanraking gekomen met schapendrijven. Sinds 2008 ben ik met veel plezier vrijwilliger van de Holtingerschaapskudde. Het is elke keer weer genieten om met deze kudde door dit prachtige stukje Nederland te lopen.
Op dit moment werk ik met één Border Collie Jill, ze is de opvolger van mijn twee eerste honden Odie en Joy.Jill is geboren in 2012 en heeft oneindig veel energie. Ze werkt graag voor me, ze heeft er veel plezier in, maar is ook in voor een spelletje met de bal als ik sta te praten.
Elke dag op de hei is weer anders ik vind het fijn als de mensen genieten van onze prachtige kudde en vind het erg leuk om erover te vertellen.
Sharon
Samen met mijn border collie Finly ga ik sinds juli 2014 met de schaapskudde de hei op. Sinds eind 2017 gaat ook mijn andere border collie Tess mee. Finly is een reu en komt uit 2011 en Tess een teef en komt uit 2015.
Met beide honden heb ik het vak geleerd bij een trainer. Sinds de honden één jaar oud zijn kan ik het geleerde ook daadwerkelijk bij de kudde in de praktijk brengen. Een pure passie! Het is voor mij ultiem genieten om de honden aan het werk te zien waarvoor zij gefokt zijn. Ik ga 2 keer per maand met de kudde de hei op.
Mijn passie voor de natuur is ook in mijn dagelijkse leven terug te zien. Ik ben adviseur ecologie als beroep en in de zomermaanden voer ik veel vleermuisonderzoeken uit. Op de hei voel ik mij dus helemaal thuis en hoop nog vaak met de schapen te mogen lopen en er vooral van te genieten.
Timo
Mijn naam is Timo Snijder en woon samen met echtgenote Aly in de Noordoostpolder.
Sinds 2009 ben ik als vrijwilliger maandelijks met de kudde op stap. Veelal op zondag met daarbij de onontbeerlijke steun van onze twee Bordercollies Tosca en Jessie. Het is iedere keer weer genieten om de honden aan het werk te zien. Ook de stilte om je heen doet je goed, daarbij kijkend naar de verschillende kleuren van de Drentse heidevachten.
Op zo’n dag maak je ook bewust de verschillende jaargetijden mee. Harde wind, mist zon en regen. Zomers is het vooral de romantiek die de boventoon voert, ‘s winters de reumatiek. Kortom op de heide is veel te zien en te beleven. Veel wandelaars of fietsers komen de kudde bezoeken en maken vaak een praatje. Daar maak ik graag gebruik van. Mensen vinden het interessant om wat over de kudde of het schitterende natuurgebied te horen. Ook aan de aanwezige hunebedden ontkom je dan natuurlijk niet. Tegen de klok van vier wordt het tijd om richting de schaapskooi te gaan. De schapen hebben dan ruim zes uren in het gebied kunnen grazen.
Renée
Sinds 2015 loop ik, Renée van de Haar, samen met mijn hond Cay 1 á 2 maal per maand als hulpherder met de schaapskudde over het Holtingerveld.
5 jaar trainen met Cay bij de oude schaapskooi in Uffelte waren we toe aan een nieuwe uitdaging. Cay is ruim 7 jaar en een kleine maar gedreven Border Collie. Ze vindt het, net als ik, fijn om met de schapen te werken. We genieten dan ook volop als we samen een dag de hei op kunnen. Meestal loop ik met Valerie, ook hulpherder, en haar hond Boy. Onze beide honden kunnen goed samenwerken en vullen elkaar prima aan. Daarnaast is het leuk om passanten, zoals schoolklassen en toeristen, te informeren over het wel en wee van de kudde.
José
Ik ben José van der Haven. Geboren en getogen in Rotterdam, maar al sinds 1997 samen met man en zoon woonachtig in het buitengebied van Ruinen. Onze zoon is inmiddels volwassen en heeft zijn eigen plekje. Ik heb een praktijk aan huis voor lichaamsgericht werk en natuurgeneeskunde.
We hebben jaren geiten en schapen gehad, maar nu niet meer. Vogels spotten vind ik geweldig! Heel bijzonder om telkens weer een nieuwe soort te kunnen onderscheiden. Als ik verder nog vertel dat ik als werkbegeleider op een zorgboerderij heb gewerkt, zul je begrijpen dat ik wel iets heb met het boeren- en buitenleven.
Sinds we in Drenthe wonen hebben we ook Border Collies. Met onze eerste hond Max heb ik wel wat lessen schapendrijven gevolgd, maar we werden er allebei een beetje zenuwachtig van. Toen hij er niet meer was, kwam al snel onze reu Sting, en een paar jaar later teefje Moya. Hermen heeft me met Sting leren schapendrijven. Een hele klus, want Sting is wel wat onrustig. Maar we hebben veel plezier samen. Nu is ook Moya ‘op les’, dus zal het niet lang duren of ik met mijn eigen twee honden op stap kan met de kudde.
Ik ga zo’n twee tot drie keer in de maand op mijn vrije dag het Holtingerveld op, samen met Hermen of alleen. Ik voel me één met de natuur als ik met de honden en de schapen onderweg ben. Genieten met een grote G.
(Gestopt in najaar 2020)
Judith
Judith Heutink
Ze zijn te koop in mijn kapsalon Judith Hairline te Zwolle, bij Annette Hagemeijer zelf en op alle evenementen van de schaapskooi.
Reinier
Reinier de Groot
Daar stonden we dan ineens, mijn hond Mila en ik op de hei een kleine 400 schapen te hoeden. Een knijp-es-in-mijn-arm, is-dit-echt-waar(?) moment…een heel bijzondere dag, die ons niet lang genoeg kon duren.
December 2021 Puck...... een trotse moeder!
Dan werk je voor het baasje en moet je de kudde sturen en….dan moet je ook nog zwanger worden en zeven kinderen op de wereld zetten. Reinier, onze hulpherder, heeft het er maar druk mee. Ze doen het erg goed. Puck en drie van deze belhamels zien wij straks weer terug bij de schaapskudde. Zij krijgen een plek bij drie heel verschillende herders. Wij zijn benieuwd hoe zij zich verder ontwikkelen. Reinier, gefeliciteerd!!!!
Daphne
28-09-2020 Daphne van der Woude
Buiten is altijd beter, een bekende slogan die zeker op mij van toepassing is.
Samen met mijn Bordercollie Lynn de hele dag bij de kudde zijn, er bestaat geen leuker werk als je het mij vraagt. In 2016 ben ik begonnen met het schapendrijven, met mijn oude hond Ody, Border x Stabij, die een beetje kon drijven. Al gauw begon de liefde voor schapen en in 2018 mocht ik helpen tijdens de lammertijd in Orvelte. Een geweldige en zeer leerzame tijd. Toen was het hek van de dam en ben ik gaan zoeken naar een geschikte Border om mee te trainen . In 2019 kwam Lynn en al gauw zijn we gestart met trainen bij Trainingscentrum Odoorn, van Roelof Wichers. Daarnaast volg ik graag workshops op het gebied van schapen verzorging en gezondheid.
Na een jaartje intensief trainen waagde ik de stap om te solliciteren en hier dan het resultaat.
Met trots mag ik mij nu hulp herder bij de kudde van het Holtingerveld noemen. Het herderschap valt sinds 2016 onder cultureel erfgoed en mede daarom post ik mijn ervaringen op social media. Ik hoop dat u via deze manier kunt meegenieten met de verhalen van de kudde want geen dag is het zelfde met Drentse heideschapen!
Tot ziens op de hei!
(Gestopt in najaar 2021)
Erik
01–12-2020 Erik Stoeten
Om met de kudde en de honden op pad te zijn vind ik heerlijk! Mijn passie voor honden begon 25 jaar geleden toen we onze eerste pup hadden geadopteerd, Laika, een Schotse collie. Laika was erg waakzaam en beschermend. Zijn beschermend karakter vond ik erg fijn, maar de postbodes niet. Die waren niet veilig met Laika in de buurt!
Met Laika ben ik begonnen met agility (behendigheidstrainingen) in 1998. Dit vond ik geweldig om te doen. Samen actief bezig zijn met de hond, kan ik echt van genieten. Hierdoor wou ik graag nog een maatje erbij om dit samen te kunnen doen. Dit was een Border Collie. Eenmaal een Border Collie gehad te hebben, heb ik weer voor een Border Collie gekozen, omdat ze erg gedreven zijn. Ze willen graag voor je werken en vinden het ook heel leuk om agility te doen. Deze hond is Chu’a.
Chu’a is een Border Collie van 27 Maart 2010. Met Chu’a ben ik begonnen met een cursus schapen drijven. Het was niet altijd even makkelijk met hem, want hij was op het begin onrustig bij de schapen. Wel had hij altijd een sterke drang om de schapen te brengen, er zat zeker potentie in hem.
Chu'a
In 2012 ben ik begonnen als vrijwilliger in Orvelte tijdens de lammertijd, hier is mijn passie voor de schapen begonnen. Toen de kudde in het voorjaar het veld in ging, ging ik ook mee met Chu’a, samen met andere herders. Nadat Chu’a en ik wat ervaring op hadden kunnen doen, mochten we alleen op pad. Ik vond het een hele eer om met een kudde van 600 schapen te lopen, en ik vond het erg mooi om te zien hoeveel toeristen hier op af kwamen.
Bij honden liggen altijd wel blessures op de loer. Daarom had ik er voor gekozen om een maatje voor Chu’a te adopteren. Dit is Craig, een Border Collie van 3 september 2012. Ook Craig ging geleidelijk aan mee met de kudde. Hij is een harde werker, en hij blijft structureel op de grens tot waar de kudde mag komen zoals langs straten, paden en bos randen. Ook staat hij bij mij onder fluit commando.
In 2013 heb ik in Assen voor een seizoen stadsbegrazing gedaan. Daarna was ik weer werkzaam bij de schaapskudde in Orvelte. Omdat Chu’a toch al wat ouder werd, toen hij 8 werd, heb ik ervoor gekozen om nog een hond erbij te nemen. Dit werd Jisoo, een Border Collie van 9 Januari 2018. Het was nog lammertijd in Orvelte, en Jisoo ging toen al vrij snel mee om kennis te maken met de schapen. Jisoo is een hele sociale hond en hij houdt erg van knuffelen. Soms is hij een beetje té sociaal, dan wil hij liever kennis maken met andere mensen of honden, en is zijn aandacht niet meer volledig bij het hoeden. Dit gaat inmiddels al stukken beter!
Via Daphne ben ik bij Holtingerveld gekomen. Holtingerveld vind ik een prachtig gebied. Toen ik voor het eerst bij de kooi kwam, had ik Jelle voor het eerst gesproken. Hij vertelde mij toen, ‘Nou als je een keer zin hebt, dan mag je wel hier wel een keertje mee het veld in’. Dat vond ik wel een mooi voorstel. Twee weken later gingen we het veld in, zodat ik het gebied kon verkennen. Sinds 8 December ben ik samen met de honden, tot aan de lammertijd, vrijwel elke Dinsdag op het mooie Holtingerveld te vinden. Ik vind het prachtig om met de kudde op pad te zijn, het zijn erg gemoedelijke schapen en ik geniet vol op van de natuur. Ik zie er erg naar uit om in het voorjaar ook samen met de lammeren op pad te gaan.
Judith-Bob
01-12-2021 Judith de Groot
Mijn naam is Judith de Groot. Ik heb twintig jaar in de stad Groningen gewoond, waar een stadskudde het openbaar groen begraasde. Fascinerend vond ik dat; al het verkeer stond stil als de kudde heel kalm de straat overstak. Twee hardwerkende Bordercollies erbij. Prachtig. Ik had op dat moment ook een Bordercollie, maar heb nooit bedacht zelf hiermee te gaan werken.
Nu ik sinds vier jaar in Steenwijk woon, met zulke prachtige natuur in de omgeving èn nu ik een jonge Bordercollie heb, zag ik ineens mijn kans. In juli 2021 zijn Bob en ik gaan lessen bij Jaap Kremer. Bob vond het vanaf de eerste seconde fantastisch en blijkt een goede aanleg te hebben. Wat een geluk!
Ik moest zelf vooral veel leren; wat een feestje om zo met je hond te kunnen trainen.
Vanaf november lopen Bob en ik samen met ca 500 schapen alle woensdagen te genieten op de heide.
Het is een welkome afwisseling in de drukke werkweek van een gemeentesecretaris. Hoewel thuiswerken de norm is, zijn vergaderingen aan de orde van de dag. En na twee dagen achter een schermpje vergaderen, is de woensdag toch wel de mooiste dag van de week. Buiten zijn, met Bob struinen door al het moois wat de de natuur in de verschillende seizoenen ons brengt.
Op de mooie dagen kom je geregeld wandelaars tegen met wie ik graag een praatje maak en iets vertel over de kudde of over het werken met je hond. Als het minder mooi weer is, vind ik de stille dagen ook heel fijn. Tussen het werken door is er tijd voor je eigen gedachten, of alleen maar daar ‘zijn’. We zijn nog lang niet uitgeleerd, maar de basis is er en dat smaakt naar meer!