Hieronder zie je de live beelden van de lammerenkooi en schaapskooi
Schaapskooi
Schaapskooi
Lammerenkooi
Lammerenkooi
Gesponsord door Schipperij
Bert van Voorst
scheepvaart technologie en communicatiesystemen
Gesponsord door Schipperij
Bert van Voorst
scheepvaart technologie en communicatiesystemen
Deze foto is genomen na het bombardement. De witte stippen zijn bomkraters!
Nog een paar interessante planten in het Holtingerveld (vroege voorjaarsbloeiers) Klaverzuring doet het goed in verlaten landbouwgrond.
Het Drentse Heideschaap is een vrij klein, rank gebouwd schaap met een lange, sluik afhangende vacht, voorzien van kemp en fijne onderwol en met een lange bewolde staart, die minimaal tot aan de hak reikt.
De rammen hebben goed ontwikkelde horens, die ruim spiraliseren en vrij staan van de onderkaak. De ooien zijn horenloos, dragen stikken (korte rechte horentjes) of zijn duidelijk gehorend (iets schuin naar achteren en opzij gericht). De kop is smal, driehoekig van vorm, met een vlak niet te hoog neusbeen. De oren zijn vrij kort, stevig en dicht aan de kop geplaatst. De kop- en pootbeharing is mat, soms met een wolhaartoefje op het voorhoofd. Alleen bij zwarte, witte of zwart-wit bonte dieren mag deze beharing matglanzend zijn. Het Drentse Heideschaap is een sober schaap met een lange levensduur en een hoge mate van zelfredzaamheid. Het gedijt goed onder voedselarme omstandigheden, lammert jaarlijks zonder hulp af en brengt haar lammeren groot. Het ras is instaat om het aantal lammeren te beperken tot één, wanneer er weinig voedsel voor handen is.
Alle kleuren zijn erkend. Bij getekende dieren is sprake van een licht/donkere afscheiding. Bij de geboorte is vaak een halsvlek aanwezig.
Het karakter van een Drents Heideschaap is attent en gericht op het zelfstandig functioneren in kuddeverband. Bij benadering door vreemden neemt het haar typische statige, alerte houding aan en richt het haar kop hoog op en stampvoet met haar voorpoten.
De herder zwerft vrijwel dagelijks met zijn kudde over de heide. Zomer en winter, regen of zon, de schapen moeten eten. Zwerven volgens een van tevoren vastgesteld begrazingsplan.
Het is werk
De herder stuurt met zijn Border Collies de kudde naar de plekken waar de heide dichtgroeit, met gras en bomen. Zonder de schaapkudde zou de heide binnen een tiental jaren verdwijnen. Het wordt vanzelf bos. De schaapskudde is dus het gereedschap van de herder. Logisch dat de gezondheid van de schapen voorop staat. Het hele jaar door heeft de herder werk aan de klauwverzorging, de ontworming, eventuele vaccinaties en ontsmetting.
JANUARI
De herder trekt vrijwel elke dag met zijn kudde naar de hei. Het aanbod van voedsel op de hei is in de winter gering. Om de schapen op krachten te houden, voert de herder bij met hooi en bix. ’s Avonds is de kudde in de kooi of op de weide bij de kooi.
FEBRUARI
Half februari breekt een spannende tijd aan: de lammertijd. De hoogdrachtige ooien en de ooien met lammeren blijven bij de kooi. De nachten zijn vermoeiend. De herder gaat regelmatig kijken, want het lammeren gaat dag en nacht door. Sommige ooien weigeren een pasgeboren lam. Vroeger werden deze lammeren met de fles opgevoed. Deze fleslammeren vragen elke 3 uur om een voeding! Na de aankoop van de lammeren-bar is een leslam meestal maar 24 uur een feslam en pakt het daarna de voeding uit "de muur".
MAART
De lammertijd loopt door tot in maart. Jaarlijks worden circa 300 lammeren geboren. Dat is een feest om te zien. Daarom organiseert de Stichting op 2de Paasdag het ‘Kraomschudden’. Iedereen is dan welkom in een sfeervol ingerichte schaapskooi. Kom beschuit-met-muisjes eten, bewonder en aai de lammetjes, voer de schapen. Zoek de gouden eieren en/of pluis een uilenbal uit.
APRIL
Eind april keert de rust terug in de kooi. Vanaf dan neemt de herder de hele kudde, met alle lammeren mee naar de heide. Iedere dag weer. Het begrazingsplan
roept!
MEI In het voorjaar is het voedselaanbod op de heide groot. Vanaf mei is het niet meer nodig om de schapen bij te voeren met bij en hooi.
In de zomer trekken de herders dagelijks, ongeacht de weersomstandigheden, met de schaapskudde de heide op. Vertrek vanaf de kooi vindt rond 9.30 uur plaats. Rond 16.30 uur komt de kudde terug naar de kooi. Het is altijd weer een spectaculair gezicht om de hele kudde de kooi uit te zien gaan! Een bezoek meer dan waard. In de herfst en in de winter wordt er minder begraasd. Soms staan de schapen dan ingerasterd op een vaste plek. Op het informatiebord aan de kooi staat aangegeven waar de kudde zich bevindt.
Het adres van de schaapskooi is:
Van Helomaweg 16 te Havelte.
Klik hier voor de routebeschrijving
van het Drents Heideschaap in de oude gemeente Havelte
In 1838 bedroeg het aantal schapen in de gemeente Havelte ca. 3900 stuks. Deze schapen waren met name nodig voor de productie van mest in de potstallen. De opbrengst van de wol was mooi meegenomen. Door de oprichting van coöperatieve melkfabrieken en niet te vergeten door de invoering an kunstmest was het lot van de uitgebreide schaapskudden rond 1900 bezegeld. In 1897 waren er nog twee kuddes: Eén van 77 schapen in Eursinge, gevestigd in een boerderij bij het landgoed Overcinge en de ander van 215 schapen in Darp. De schaapskudde in Uffelte bestond toen al niet meer. Omstreeks de eeuwwisseling zijn de laatste schapen van de Havelter heide verdwenen. De laatste in Darp werd in 1912 opgedoekt.
In 1950 kocht de gemeente uit folkloristische overwegingen een kleine kudde schapen, die onderdak vonden in de oude schaapskooi aan de
Dorpsstraat in Havelte. In 1958 is de kudde opgeheven, omdat de toenmalige gemeente Havelte de rotzooi die de kudde in de Dorpsstraat achterliet, zat was en omdat men geen goede herder kon vinden.
Vervolgens is de kudde ondergebracht in een oude boerderij van Defensie op Holtinge. Om de kudde in stand te houden is door een aantal verenigingen een Stichting Holtinge opgericht in 1960. Defensie stelde een deel van het militaire oefenterrein als 'weide' ter beschikking. De schapen werden door de aangestelde beheerder-schaapherder voor eigen rekening aangeschaft. Ook particulieren of instellingen sponsorden een schaap of zelfs meerdere. Subsidie van de gemeente Havelte en het Rijk zorgden voor een sluitende begroting.
Door onder meer gewijzigde regelgeving en de opbouw van een grotere kudde om het begrazingsplan uit te voeren is deze schaapskooi veel te klein geworden. Op 10 september 2013 is de kudde verhuisd naar de nieuwe schaapskooi aan de Van Helomaweg.
De kudde wordt verzorgd en begeleid door de herders Jelle Kootstra en Hendrie Bijker.
Jelle Kootstra, herder sinds 1989
Samen met de honden Scot en sinds 2016 Joep, het hele jaar door struinen over de heide is het werk van Jelle. Tot 2017 was Spike mijn trouwe viervoeter en metgezel. Spike, een bruine bordercollie op leeftijd en sinds 2017 met pensioen. De bruine bordercollie, was een harde werker en vroeg veel aandacht en goedkeuring van mij. Was dan ook veel vlakbij mij te vinden. Helaas in 2017 ingeslapen na meer dan 10 jaar lief en leed gedeeld te hebben in “het Holtingerveld”.
Scot is een zwarte border collie en kent de kneepjes van het vak. Hij is een zelfstandige werker. Hij is heel sociaal naar andere mensen toe.Joep, de nieuwste aanwinst in 2016, is in opleiding. Een levenslustige hond met een sterk aangeboren drijvers-instinct.
Ik vind het heerlijk om op de heide te lopen. Je ontmoet elke dag verschillende mensen die in zijn voor een praatje. Met de schapen op pad is nooit hetzelfde, omdat het levende wezens zijn. Dieren waarvoor je mag zorgen en die je in goede conditie probeert te houden en dat allemaal voor het in stand houden van een prachtig landschap, een prachtig ras en het verhaal en beeld voor de toerist.Verder heb je met de wisseling van de seizoenen niet alleen de natuur die verandert, maar ook de schapen. Zo komen er in het voorjaar de lammetjes en worden in de zomer de schapen geschoren. Die afwisseling zorgt er voor dat geen dag hetzelfde is. Een fantastisch vak!!!
Mijn naam is Hendrie Bijker. Ik ben geboren en getogen vlak bij de oude Holtinger Schaapskooi en inmiddels alweer 31 jaar verbonden aan de kooi. Eerst ruim een jaar als hulpherder, toen als volledig herder. Later weer als hulpherder, toen de financiën bij de kooi krap werden. Ook aan deze situatie kwam in de zomer van 2018 een eind. Sindsdien heb ik een dienstverband van een 0,5 FTE bij de kudde en is de samenwerking met Jelle geïntensiveerd. U zult me meestal om de andere zondag zien. In de lammertijd zijn de schapen meestal bij of in de kooi te vinden. Dan ga ik niet de heide op. Ik heb het dan ook druk met m'n eigen schapenhouderij en dus onze eigen lammertijd.
Van de vorige foto van mijn honden is Timmie mettertijd dement geworden en uiteindelijk 13,5 geworden. Vicky is bijna 12 jaar geworden.
Ik werk op het moment met twee honden. De oudste is Rex,de puber van toen. Hij is al 10, best nog fit, maar hoort niet alles meer en na een dag bij de schaapskudde telt de leeftijd aardig mee. Laika, het teefje is nu 6.
Wij vinden het leuk om u in het veld te ontmoeten, we zijn altijd in voor een praatje.
Op 22 september 2018 is Rex helaas overleden. Na een kortstondige ziekte heeft hij het leven gelaten. Een verlies van een trouwe viervoeter en harde werker. Hij heeft een goed leven gehad op onze boerderij en bij onze kudde.
Hermen Schraa
Struinen over de Drentse heide met zo’n 600 schapen en mijn Border Collies. Een groter gevoel van vrijheid kan ik me niet voorstellen.
In het dagelijks leven ben ik consultant / interim-manager in de energiesector.Sinds 2000 woon ik met mijn vrouw in Drenthe en nog voor we de sleutel van het huis kregen, hadden we al een Border Collie. Al snel volgde de schapen, en zo is het begonnen.
Die eerste cursus schapen drijven was vooral voor mij een hele kluif. Ik moest vooral veel leren, onze hond begreep het wel. In 2003 kwam Ghillian, de tweede hond, die heb ik helemaal zelf getraind. Met fluitsignalen, wat ook nog een hele uitdaging was. In de praktijk is het gebruik van het herdersfluitje onontbeerlijk. De honden middels een fluitsignaal exact naar de gewenste plek sturen, zelfs op grote afstand, blijft bijzonder.
Mijn hobby werd pas echt serieus in 2007. Ik werd vrijwilliger bij de Holtinger Schaapskudde. Sindsdien ga ik twee vrijdagen dagen in de maand op pad met de kudde. Heerlijk vind ik het. Je komt mij tegenwoordig tegen met Ernie en Ula. De andere honden zijn inmiddels te oud om nog een hele dag mee te kunnen gaan. Ernie is bijzonder gedreven, staat altijd paraat en pakt elke kans om te mogen werken. Ula daarentegen neemt ook graag de tijd om de knuffels van omstanders in ontvangst te nemen. Maar, zodra het fluitsignaal klinkt, staat ze er weer.
Aan het einde van de dag, de schapen met een goed gevulde maag veilig terug bij de kooi, verheug ik mij alweer op de volgende keer.
Ik ben geboren op 19 december 1985 en ik woon samen met mijn gezin in Tweede Exloërmond.
In het dagelijks leven ben ik dierenartsassistente in een dierenartsenpraktijk in Stadskanaal.
Mijn grote passie is schapendrijven. Ik ben hiermee in aanraking gekomen door een kleine schaapskudde in Veendam, waar ik een groot deel van mijn vrije tijd doorbracht toen ik een jaar of 12 was.
Helaas is deze kudde gestopt. Mijn grote droom was om zelf te kunnen schapendrijven met een eigen Border Collie. Via een stage bij een schapenhouderij ben ik opnieuw in aanraking gekomen met schapendrijven. Sinds 2008 ben ik met veel plezier vrijwilliger van de Holtingerschaapskudde. Het is elke keer weer genieten om met deze kudde door dit prachtige stukje Nederland te lopen.
Op dit moment werk ik met één Border Collie Jill, ze is de opvolger van mijn twee eerste honden Odie en Joy.Jill is geboren in 2012 en heeft oneindig veel energie. Ze werkt graag voor me, ze heeft er veel plezier in, maar is ook in voor een spelletje met de bal als ik sta te praten.
Elke dag op de hei is weer anders ik vind het fijn als de mensen genieten van onze prachtige kudde en vind het erg leuk om erover te vertellen.
Samen met mijn border collie Finly ga ik sinds juli 2014 met de schaapskudde de hei op. Sinds eind 2017 gaat ook mijn andere border collie Tess mee. Finly is een reu en komt uit 2011 en Tess een teef en komt uit 2015.
Met beide honden heb ik het vak geleerd bij een trainer. Sinds de honden één jaar oud zijn kan ik het geleerde ook daadwerkelijk bij de kudde in de praktijk brengen. Een pure passie! Het is voor mij ultiem genieten om de honden aan het werk te zien waarvoor zij gefokt zijn. Ik ga 2 keer per maand met de kudde de hei op.
Mijn passie voor de natuur is ook in mijn dagelijkse leven terug te zien. Ik ben adviseur ecologie als beroep en in de zomermaanden voer ik veel vleermuisonderzoeken uit. Op de hei voel ik mij dus helemaal thuis en hoop nog vaak met de schapen te mogen lopen en er vooral van te genieten.
Mijn naam is Timo Snijder en woon samen met echtgenote Aly in de Noordoostpolder.
Sinds 2009 ben ik als vrijwilliger maandelijks met de kudde op stap. Veelal op zondag met daarbij de onontbeerlijke steun van onze twee Bordercollies Tosca en Jessie. Het is iedere keer weer genieten om de honden aan het werk te zien. Ook de stilte om je heen doet je goed, daarbij kijkend naar de verschillende kleuren van de Drentse heidevachten.
Op zo’n dag maak je ook bewust de verschillende jaargetijden mee. Harde wind, mist zon en regen. Zomers is het vooral de romantiek die de boventoon voert, ‘s winters de reumatiek. Kortom op de heide is veel te zien en te beleven. Veel wandelaars of fietsers komen de kudde bezoeken en maken vaak een praatje. Daar maak ik graag gebruik van. Mensen vinden het interessant om wat over de kudde of het schitterende natuurgebied te horen. Ook aan de aanwezige hunebedden ontkom je dan natuurlijk niet. Tegen de klok van vier wordt het tijd om richting de schaapskooi te gaan. De schapen hebben dan ruim zes uren in het gebied kunnen grazen.
Sinds 2015 loop ik, Renée van de Haar, samen met mijn hond Cay 1 á 2 maal per maand als hulpherder met de schaapskudde over het Holtingerveld.
5 jaar trainen met Cay bij de oude schaapskooi in Uffelte waren we toe aan een nieuwe uitdaging. Cay is ruim 7 jaar en een kleine maar gedreven Border Collie. Ze vindt het, net als ik, fijn om met de schapen te werken. We genieten dan ook volop als we samen een dag de hei op kunnen. Meestal loop ik met Valerie, ook hulpherder, en haar hond Boy. Onze beide honden kunnen goed samenwerken en vullen elkaar prima aan. Daarnaast is het leuk om passanten, zoals schoolklassen en toeristen, te informeren over het wel en wee van de kudde.
Ik ben José van der Haven. Geboren en getogen in Rotterdam, maar al sinds 1997 samen met man en zoon woonachtig in het buitengebied van Ruinen. Onze zoon is inmiddels volwassen en heeft zijn eigen plekje. Ik heb een praktijk aan huis voor lichaamsgericht werk en natuurgeneeskunde.
We hebben jaren geiten en schapen gehad, maar nu niet meer. Vogels spotten vind ik geweldig! Heel bijzonder om telkens weer een nieuwe soort te kunnen onderscheiden. Als ik verder nog vertel dat ik als werkbegeleider op een zorgboerderij heb gewerkt, zul je begrijpen dat ik wel iets heb met het boeren- en buitenleven.
Sinds we in Drenthe wonen hebben we ook Border Collies. Met onze eerste hond Max heb ik wel wat lessen schapendrijven gevolgd, maar we werden er allebei een beetje zenuwachtig van. Toen hij er niet meer was, kwam al snel onze reu Sting, en een paar jaar later teefje Moya. Hermen heeft me met Sting leren schapendrijven. Een hele klus, want Sting is wel wat onrustig. Maar we hebben veel plezier samen. Nu is ook Moya ‘op les’, dus zal het niet lang duren of ik met mijn eigen twee honden op stap kan met de kudde.
Ik ga zo’n twee tot drie keer in de maand op mijn vrije dag het Holtingerveld op, samen met Hermen of alleen. Ik voel me één met de natuur als ik met de honden en de schapen onderweg ben. Genieten met een grote G.
(Gestopt in najaar 2020)
Daar stonden we dan ineens, mijn hond Mila en ik op de hei een kleine 400 schapen te hoeden. Een knijp-es-in-mijn-arm, is-dit-echt-waar(?) moment…een heel bijzondere dag, die ons niet lang genoeg kon duren.
Dan werk je voor het baasje en moet je de kudde sturen en….dan moet je ook nog zwanger worden en zeven kinderen op de wereld zetten. Reinier, onze hulpherder, heeft het er maar druk mee. Ze doen het erg goed. Puck en drie van deze belhamels zien wij straks weer terug bij de schaapskudde. Zij krijgen een plek bij drie heel verschillende herders. Wij zijn benieuwd hoe zij zich verder ontwikkelen. Reinier, gefeliciteerd!!!!
Samen met mijn Bordercollie Lynn de hele dag bij de kudde zijn, er bestaat geen leuker werk als je het mij vraagt. In 2016 ben ik begonnen met het schapendrijven, met mijn oude hond Ody, Border x Stabij, die een beetje kon drijven. Al gauw begon de liefde voor schapen en in 2018 mocht ik helpen tijdens de lammertijd in Orvelte. Een geweldige en zeer leerzame tijd. Toen was het hek van de dam en ben ik gaan zoeken naar een geschikte Border om mee te trainen . In 2019 kwam Lynn en al gauw zijn we gestart met trainen bij Trainingscentrum Odoorn, van Roelof Wichers. Daarnaast volg ik graag workshops op het gebied van schapen verzorging en gezondheid.
Na een jaartje intensief trainen waagde ik de stap om te solliciteren en hier dan het resultaat.
Met trots mag ik mij nu hulp herder bij de kudde van het Holtingerveld noemen. Het herderschap valt sinds 2016 onder cultureel erfgoed en mede daarom post ik mijn ervaringen op social media. Ik hoop dat u via deze manier kunt meegenieten met de verhalen van de kudde want geen dag is het zelfde met Drentse heideschapen!
Tot ziens op de hei!
(Gestopt in najaar 2021)
Om met de kudde en de honden op pad te zijn vind ik heerlijk! Mijn passie voor honden begon 25 jaar geleden toen we onze eerste pup hadden geadopteerd, Laika, een Schotse collie. Laika was erg waakzaam en beschermend. Zijn beschermend karakter vond ik erg fijn, maar de postbodes niet. Die waren niet veilig met Laika in de buurt!
Met Laika ben ik begonnen met agility (behendigheidstrainingen) in 1998. Dit vond ik geweldig om te doen. Samen actief bezig zijn met de hond, kan ik echt van genieten. Hierdoor wou ik graag nog een maatje erbij om dit samen te kunnen doen. Dit was een Border Collie. Eenmaal een Border Collie gehad te hebben, heb ik weer voor een Border Collie gekozen, omdat ze erg gedreven zijn. Ze willen graag voor je werken en vinden het ook heel leuk om agility te doen. Deze hond is Chu’a.
Chu’a is een Border Collie van 27 Maart 2010. Met Chu’a ben ik begonnen met een cursus schapen drijven. Het was niet altijd even makkelijk met hem, want hij was op het begin onrustig bij de schapen. Wel had hij altijd een sterke drang om de schapen te brengen, er zat zeker potentie in hem.
Chu'a
In 2012 ben ik begonnen als vrijwilliger in Orvelte tijdens de lammertijd, hier is mijn passie voor de schapen begonnen. Toen de kudde in het voorjaar het veld in ging, ging ik ook mee met Chu’a, samen met andere herders. Nadat Chu’a en ik wat ervaring op hadden kunnen doen, mochten we alleen op pad. Ik vond het een hele eer om met een kudde van 600 schapen te lopen, en ik vond het erg mooi om te zien hoeveel toeristen hier op af kwamen.
Bij honden liggen altijd wel blessures op de loer. Daarom had ik er voor gekozen om een maatje voor Chu’a te adopteren. Dit is Craig, een Border Collie van 3 september 2012. Ook Craig ging geleidelijk aan mee met de kudde. Hij is een harde werker, en hij blijft structureel op de grens tot waar de kudde mag komen zoals langs straten, paden en bos randen. Ook staat hij bij mij onder fluit commando.
Craig september 2014
In 2013 heb ik in Assen voor een seizoen stadsbegrazing gedaan. Daarna was ik weer werkzaam bij de schaapskudde in Orvelte. Omdat Chu’a toch al wat ouder werd, toen hij 8 werd, heb ik ervoor gekozen om nog een hond erbij te nemen. Dit werd Jisoo, een Border Collie van 9 Januari 2018. Het was nog lammertijd in Orvelte, en Jisoo ging toen al vrij snel mee om kennis te maken met de schapen. Jisoo is een hele sociale hond en hij houdt erg van knuffelen. Soms is hij een beetje té sociaal, dan wil hij liever kennis maken met andere mensen of honden, en is zijn aandacht niet meer volledig bij het hoeden. Dit gaat inmiddels al stukken beter!
Via Daphne ben ik bij Holtingerveld gekomen. Holtingerveld vind ik een prachtig gebied. Toen ik voor het eerst bij de kooi kwam, had ik Jelle voor het eerst gesproken. Hij vertelde mij toen, ‘Nou als je een keer zin hebt, dan mag je wel hier wel een keertje mee het veld in’. Dat vond ik wel een mooi voorstel. Twee weken later gingen we het veld in, zodat ik het gebied kon verkennen. Sinds 8 December ben ik samen met de honden, tot aan de lammertijd, vrijwel elke Dinsdag op het mooie Holtingerveld te vinden. Ik vind het prachtig om met de kudde op pad te zijn, het zijn erg gemoedelijke schapen en ik geniet vol op van de natuur. Ik zie er erg naar uit om in het voorjaar ook samen met de lammeren op pad te gaan.
Mijn naam is Judith de Groot. Ik heb twintig jaar in de stad Groningen gewoond, waar een stadskudde het openbaar groen begraasde. Fascinerend vond ik dat; al het verkeer stond stil als de kudde heel kalm de straat overstak. Twee hardwerkende Bordercollies erbij. Prachtig. Ik had op dat moment ook een Bordercollie, maar heb nooit bedacht zelf hiermee te gaan werken.
Nu ik sinds vier jaar in Steenwijk woon, met zulke prachtige natuur in de omgeving èn nu ik een jonge Bordercollie heb, zag ik ineens mijn kans. In juli 2021 zijn Bob en ik gaan lessen bij Jaap Kremer. Bob vond het vanaf de eerste seconde fantastisch en blijkt een goede aanleg te hebben. Wat een geluk!
Ik moest zelf vooral veel leren; wat een feestje om zo met je hond te kunnen trainen.
Vanaf november lopen Bob en ik samen met ca 500 schapen alle woensdagen te genieten op de heide.
Het is een welkome afwisseling in de drukke werkweek van een gemeentesecretaris. Hoewel thuiswerken de norm is, zijn vergaderingen aan de orde van de dag. En na twee dagen achter een schermpje vergaderen, is de woensdag toch wel de mooiste dag van de week. Buiten zijn, met Bob struinen door al het moois wat de de natuur in de verschillende seizoenen ons brengt.
Op de mooie dagen kom je geregeld wandelaars tegen met wie ik graag een praatje maak en iets vertel over de kudde of over het werken met je hond. Als het minder mooi weer is, vind ik de stille dagen ook heel fijn. Tussen het werken door is er tijd voor je eigen gedachten, of alleen maar daar ‘zijn’. We zijn nog lang niet uitgeleerd, maar de basis is er en dat smaakt naar meer!
de uitdaging
Hoe wordt u met uw bedrijf hoofdsponsor van de Holtinger Schaapskudde? Wat levert dat ons maar ook uw bedrijf dat op?
Voor slechts €1000,-- per jaar mag u zich hoofdsponsor noemen van de Stichting Holtinger Schaapskudde.
De minimale contractperiode is 3 jaar.
U bedrijfslogo publiceren we op onze website. Daarnaast zorgen we ervoor dat er een stalenschaap in onze kudde van Ondernemers wordt geplaatst. Uw bedrijfsnaam komt in de Ondernemerskooi te hangen. Aanvullend hierop kunt u rekenen op een naamsvermelding in alle relevante stukken. Vanzelfsprekend ontvangt u onze nieuwsbrieven en uitnodigingen voor het kroamschudden, schaapscheerdersfeest en mogelijkheden voor bedrijfsuitjes.
Ook hoofdsponsor worden? Stuur ons een bericht voor meer informatie. Wij nemen vervolgens contact met u op.
U kunt als ondernemer aansluiten bij deze fantastische stalen kudde.
Naast alle bedrijven in de Kudde van Ondernemers zijn er gelukkig vele bedrijven die ons een warm hart toedragen en ons sponsoren met een geldbedrag. Onze dank is groot!
Hieronder alle bedrijven.
Holtinger Schaapskooi. Van Helomaweg 16 7971 PX Havelte / Darp
Vanaf het parkeerterrein is het ongeveer 200 meter lopen naar de schaapskooi.
Van Helomaweg 16
7971 PX Havelte
Vanaf Zwolle neemt u de stoptrein richting Meppel. In Meppel stapt u over op de bus richting Assen. In Havelte stapt u uit bij de halte op het Piet Soerplein. U loopt terug vanaf de bushalte over de Dorpsstraat naar de Van Helomaweg. U steekt deze provinciale asfaltweg over en slaat rechtsaf op het fietspad. Na 500 meter passeert u een rotonde. Deze steekt u over richting Fredriksoord. Na nog eens 500 meter vindt u de Holtinger Schaapskooi aan uw rechterhand. Het adres is: Van Helomaweg 16, 7971 PX Havelte.
Er is ook nog een alternatief.
Vanaf Zwolle neemt u de trein richting Steenwijk. Op het station Steenwijk neemt u de bus (lijn 48) naar de Johannes Post Kazerne. De bus rijdt vanaf Steenwijk via Darp naar de kazerne. Nadat de bus op de rotonde vlak voor Havelte links is afgeslagen richting Frederiksoord, stapt u uit bij de halte voor een appartementenboerderij. U hoeft dan nog maar 200 meter te lopen om bij de schaapskooi te komen. In de weekenden en 's avonds rijdt deze bus niet.
Vanaf Groningen neemt u de stoptrein richting Zwolle. In Meppel stapt u uit. Zie verder bovenstaande mogelijkheden.