Vandaag op het Holtingerveld een frisse wind en regelmatig flink wat motregen. De schapen wilden graag lopen. Telkens even eten en dan toch weer verder lopen. Sting heeft ze een paar keer laten omkeren en dan aten ze weer gewoon verder. Hij ziet heel scherp wanneer een of meerdere schapen een andere richting op gaan. Liefst houdt hij ze dicht bij elkaar. Maar dat hoeft echt niet, verzeker ik hem dan. 

 

Ook in de winter is er genoeg moois te zien op het veld. Een solitaire eik zonder blad, majestueus! En de kale knobbels van het pijpestrootje geven het open veld het aanzien van een maanlandschap, heel bijzonder. 

De regen aan het eind van de middag was een beetje jammer. Toch voldaan en met rode wangen nu uitrusten op de bank.